ชา ชา ช่า (Cha-Cha-Cha)
ประวัติ
ประวัติ
จังหวะชา ชา ช่า (Cha-Cha-Cha) เป็นจังหวะลีลาศประเภทลาตินอเมริกัน เป็นที่นิยมเต้นกันมาก มีกำเนิดมาจากประเทศโดมินิกันและคิวบา จังหวะ ชา ชา ช่า ได้รับการพัฒนามาจากจังหวะ แมมโบ้(Mambo)และเป็นจังหวะลาตินที่คนส่วนมากชอบที่จะเรียนรู้เป็นอับดับแรก ชื่อของจังหวะนี้ตั้งขึ้นโดยการเลียนเสียงรองเท้า ของสตรีชาวคิวบาขณะที่กำลังเต้นรำจังหวะ ชา ชา ช่า ได้ถูกพบเห็นเป็นครั้งแรกที่ประเทศอเมริกาและเผยแพร่ไปในยุโรป เกือบจะเป็นเวลาเดียวกันกับจังหวะแมมโบ้หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 จังหวะแมมโบ้ได้เสื่อมความนิยมลงไป ผู้คนหันมานิยมจังหวะ ช่า ช่า ช่า และได้รับความนิยมอย่างจริงจังในปีค.ศ.1956 เมื่อไม่นานมานี้เป็นที่ตกลงกันไว้ว่า ให้ตัดทอนชื่อให้สั้นลงเป็น ชา ช่าในประเทศไทยประมาณปี พศ. 2498 ได้มีการแสดงของวงดนตรีซีซ่า วาเลสโก ที่สวนลุมพินีโดย มิสเตอร์เออร์นี่ชาวฟิลิปปินส์ได้นำลีลาการเต้น ชา ชา ช่า มาประกอบเพลง
องค์ประกอบทั่วไป
จังหวะดนตรี
เป็นจังหวะแบบ 4/4 หมายถึงใน 1 ห้องเพลงจะมี 4 จังหวะ มีเสียงเน้นหนักจังหวะที่1
ความเร็ว
ดนตรีบรรเลงด้วยความเร็วประมาณ 30-31 ห้องเพลงต่อนาที
การนับ
1. นับตามการก้าวเท้าเป็นตัวเลข 1– 2 – 3, 4, 5 หรือ 1– 2 – 3 และ 4 หรือ 1 – 2 – ชา, ชา, ช่า
2. นับเป็นจังหวะช้าเร็ว ช้า – ช้า – เร็ว, เร็ว, เร็ว
3. นับตามจังหวะดนตรีนับเป็น 2-3-4 และ 1
เนื่องจากจังหวะ ชา ชา ช่า มีอยู่ 4 จังหวะ แต่ต้องก้าวเท้า 5 ก้าว ลักษณะการก้าวเท้าให้ลงจังหวะดนตรี
(2-3,4และ1) ทำได้ดังนี้ก้าวที่ 1 และ 2 ตรงกับจังหวะดนตรีที่ 2 และ 3 ก้าวที่ 3, 4, 5 ตรงกับจังหวะดนตรีที่ 4 และ 1 โดยรวบก้าวที่ 3,4 ให้ตรงกับจังหวะที่ 4 ส่วนก้าวที่ 5 ตรงกับจังหวะที่ 1
เอกลักษณ์เฉพาะ
กระจุ๋มกระจิ๋ม สนุกสนาน เบิกบาน การแสดงออกถึงความรักใคร่
ที่มา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น